تکنیک های نوین ارزشیابی در درس علوم تجربی
کد مقاله : 1210-NCSE5 (R1)
نویسندگان
نرگس صفری *1، فاطمه منصوری2
1دبیر آموزش و پرورش
2دبیر آموزش و پرورش لامرد
چکیده مقاله
ارزشیابی آموزشی به عنوان موتور محرک یادگیری، نقش تعیین‌کننده‌ای در کیفیت آموزش علوم تجربی دارد. هدف این مقاله، تحلیل مقایسه‌ای نظام ارزشیابی درس علوم تجربی در ایران با کشورهای پیشرو (با تمرکز بر فنلاند، سنگاپور و کانادا) و تبیین راهکارهای عملیاتی برای استقرار رویکردهای نوین ارزشیابی در کلاس‌درس است. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و با مطالعه اسناد و منابع معتبر بین‌المللی انجام شده است. یافته‌ها حاکی از آن است که در حالی که نظام آموزشی ایران همچنان بر ارزشیابی پایانی کمّی و متمرکز بر محفوظات تأکید دارد، در کشورهای مورد مطالعه، ارزشیابی به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از فرآیند یادگیری و با استفاده از روش‌هایی چون ارزشیابی تکوینی، سنجش عملکردی، پرونده کارنمای (پورتفولیو) و خودارزیابی صورت می‌پذیرد. این مقاله با نقد وضع موجود، به ارائه راهکارهای کاربردی از قبیل طراحی تکالیف اصیل، استفاده از چک‌لیست‌ها و برگه‌های ثبت مشاهدات، ترویج فرهنگ خودارزیابی و دگرارزیابی در میان دانش‌آموزان، و توانمندسازی معلمان در طراحی و اجرای ارزشیابی کیفی-توصیفی می‌پردازد. در نهایت، پیشنهاد می‌شود برنامه‌ریزان آموزشی با بازنگری در سیاست‌های کلان، بستر لازم برای گذر از ارزشیابی سنتی به سوی ارزشیابی فرآیندمحور و توانایی‌محور را فراهم آورند.
کلیدواژه ها
ارزشیابی نوین، علوم تجربی، مقایسه تطبیقی، ارزشیابی تکوینی، ارزشیابی عملکردی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر