فنّاوری‌های نوین در آموزش علوم تجربی
کد مقاله : 1264-NCSE5 (R1)
نویسندگان
امیر فرح نسب *1، ابوالفضل مرادی مزرعه نو2
1مدرّس دانشگاه
2دبیر رسمی آموزش و پرورش
چکیده مقاله
پژوهش حاضر به روش مرور نظام‌مند، پتانسیل، الزامات و چالش‌های کلیدی فنّاوری‌های نوین آموزشی (شامل واقعیت افزوده و مجازی، آزمایشگاه مجازی و هوش مصنوعی) در راستای مقابله با چالش‌های یادگیری مفاهیم انتزاعی و محدودیت‌های عملیاتی در علوم تجربی را بررسی کرده است. هدف این مقاله، بررسی نقش فنّاوری‌های نوین در بهبود آموزش علوم تجربی و جمع‌بندی راهکارهای موثّر آن است. یافته‌های این مطالعه بر اثربخشیِ چشمگیرِ این ابزارها در ارتقای درک عمیق مفاهیم، تقویت انگیزش و نگرش مثبتِ دانش‌آموزان و حمایت از رویکردهای سازنده‌گرا در یادگیری تأکید دارد. با این حال، تحلیل دقیق، نشان می‌دهد که ادغام موفّق این فنّاوری‌ها، به ویژه هوش مصنوعی، صرفاً با تأمین ابزار محقّق نمی‌شود؛ بلکه مستلزم اتّخاذ یک رویکرد جامع در چهار محور بنیادین است: الزامات مدیریتی- نظارتی، تخصّصی-آموزشی (مانند توسعه‌ی سواد دیجیتال معلّمان)، زیرساختی- فنّاورانه و فرهنگی- اجتماعی. این مطالعه، وجود شکافِ پژوهشیِ جدّی بومی (از جمله فقدان مطالعات نظام‌مند تخصّصی در حوزه‌ی کاربردِ واقعیت افزوده در آموزش شیمی و ناهمخوانی محتوای شبیه‌سازی‌های زیست‌شناسی) را تأیید می‌کند. در نتیجه، دستیابی به تحوّل پایدار در آموزش علوم تجربی، مستلزم تدوین یک سند راهبردی ملّی و جامع است که تمامی ابعاد اجرایی و پژوهشی را برای رفع این نارسایی‌ها هماهنگ سازد.
کلیدواژه ها
فنّاوری‌های نوین آموزشی، هوش مصنوعی، واقعیت افزوده و مجازی، آزمایشگاه مجازی، آموزش علوم تجربی، مرور نظام‌مند.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر